2.1: Het verwerkingsproces: wat is normaal?

De heftigste reacties vinden meestal de eerste twee weken plaats. Deze gaan heen en weer tussen herbeleving en vermijden. Slachtoffers zien de film steeds voor zich, slapen slecht, zijn angstig, huilen, maar zijn soms ook lamgeslagen en naar binnen gekeerd. Deze klachten kunt u normaliseren: u kunt aangeven dat het erbij hoort. 

Slachtoffers vragen zich vaak af of en wanneer dit overgaat. Deze reacties moeten in de tijd minder worden en verdwijnen in de meeste gevallen binnen 4 tot 6 weken. Vaak is na 2 weken al een heel verschil te zien.

Daarna heeft het slachtoffer vaak nog een periode met wat restklachten, zoals extra alertheid. Ze zijn voorzichtiger maar kunnen de draad van het leven weer oppakken. De gebeurtenis krijgt een plek in het leven. In deze fase kunnen herbelevingen plaatsvinden; een nieuwe gebeurtenis kan de eerdere emotie weer oproepen. Meestal herstelt het slachtoffer hier weer snel van.